Bir kafede
bekliyorum yemeğimi.
Karşımdaki
duvarda dört kızılderili
Konuşuyor
biri bilge gibi
“Dünya insana değil, insan Dünya’ya özgüdür.”
Son
lokmasında yemeğin
“Bu çay
benden!” diyor kafenin soluk-yüzlü işvereni.
Ö. Özdil / 8 Mart 04 / Teşvikiye Kafe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder